Ταξινόμηση, στάδια και βαθμοί οστεοχονδρωσίας

Η μη θεραπευμένη οστεοχόνδρωση δεν προκαλεί μόνο συνεχή πόνο στην πλάτη ή στον αυχένα, ένα αίσθημα ατελούς εισπνοής ή καρδιακή ανεπάρκεια. Είναι επικίνδυνο να πιέζετε τις ρίζες των νεύρων, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση, μειωμένη ευαισθησία, στυτική λειτουργία και ακράτεια κοπράνων και ούρων. Η οστεοχόνδρωση που αναπτύσσεται στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε επιδείνωση της παροχής αίματος στον εγκέφαλο, η οποία προκαλεί πονοκεφάλους, ζάλη και προοδευτική επιδείνωση της πνευματικής δραστηριότητας. Επιπλέον, οι αλλαγές που συμβαίνουν σε ένα τμήμα της σπονδυλικής στήλης εξαπλώνονται γρήγορα σε άλλα τμήματα και στη συνέχεια σε ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη.

Στο άρθρο θα εξετάσουμε τους τύπους και τις ταξινομήσεις (βαθμοί, στάδια) της οστεοχονδρωσίας. Αυτό θα βοηθήσει ένα άτομο με παρόμοια διάγνωση να κατανοήσει καλύτερα την τρέχουσα κατάστασή του με την ανάπτυξη αυτής της ασθένειας και την πιθανή θεραπεία.

Τύποι και ταξινομήσεις της νόσου

Η οστεοχόνδρωση είναι μια παραβίαση της διατροφής, η απομάκρυνση των νεκρών κυττάρων και των μεταβολικών προϊόντων τους (οι λεγόμενες "σκωρίες") στον μεσοσπονδύλιο δίσκο (ένα ειδικό στρώμα απορρόφησης κραδασμών) μεταξύ των σπονδύλων, καθώς και στα μέρη του σπονδύλου. σώματα δίπλα του από κάτω και πάνω.

Τι είναι η οστεοχονδρωσία;

Στους ενήλικες, η διάγνωση της «οστεοχόνδρωσης» νοείται μόνο ως η ανάπτυξη δυστροφικών (που σχετίζονται με υποσιτισμό) διεργασιών στον χόνδρο της σπονδυλικής στήλης. Εάν σε ενήλικες συμβαίνουν διεργασίες που μοιάζουν με οστεοχόνδρωση (λέπτυνση του ιστού χόνδρου που καλύπτει το ένα και τα άλλα οστά της άρθρωσης, επακόλουθες αλλαγές στα ίδια τα οστά) σε μία από τις αρθρώσεις (για παράδειγμα, στην άρθρωση του γόνατος), αυτό ονομάζεται παραμόρφωση οστεοαρθρίτιδα.

Στην εφηβεία (από 11 έως 18 ετών) ο όρος «οστεοχόνδρωση» δεν εφαρμόζεται μόνο στη σπονδυλική στήλη. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται νεανική (νεανική) οστεοχόνδρωση. Όταν αναπτύσσεται στη σπονδυλική στήλη, ονομάζεται νόσος του Scheuermann. Μπορεί όμως να έχει και άλλες τοπικοποιήσεις (δείτε την ειδική ενότητα για περισσότερες λεπτομέρειες).

Η ταξινόμηση της οστεοχονδρωσίας λαμβάνει υπόψη:

• σε ποιο τμήμα αναπτύχθηκε υποσιτισμός (ταξινόμηση ανά εντοπισμό)·
• πόσο άσχημα επηρεάζεται ο μεσοσπονδύλιος δίσκος (ταξινόμηση της οστεοχόνδρωσης κατά περιόδους).
• εάν η φλεγμονή είναι οξεία ή υποχωρεί (οικιακή ταξινόμηση σταδιοποίησης).

Οι ενήλικες έχουν επίσης τον δικό τους τύπο οστεοχονδρωσίας. Αυτή είναι η νόσος του Kienböck στους ενήλικες (οστεοχόνδρωση του μήκους οστού, που βρίσκεται ανάμεσα στα οστά του καρπού).

Η διάγνωση μπορεί επίσης να υποδεικνύει ότι η οστεοχόνδρωση είναι μετατραυματική. Αυτό σημαίνει ότι η αρχή της παραβίασης της δομής του μεσοσπονδύλιου δίσκου, οι υαλώδεις πλάκες που βρίσκονται μεταξύ του σπονδυλικού σώματος και του μεσοσπονδύλιου δίσκου, καθώς και του ίδιου του σπονδυλικού σώματος, προκλήθηκαν από τραύμα. Ο τραυματισμός μπορεί να είναι άμεσος και σοβαρός (π. χ. από ένα δυνατό χτύπημα στη σπονδυλική στήλη), αλλά η μετατραυματική οστεοχόνδρωση μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ως αποτέλεσμα μόνιμου τραυματισμού με όχι πολύ μεγάλη δύναμη (π. χ. συνεχή ανατροπή με βάρος στους φορτωτές). ή αθλητές που εκτελούν ανακλίσεις και ανεβάσματα μπάρας χωρίς επίβλεψη έμπειρου προπονητή).

Οστεοκονδρίτιδα της σπονδυλικής στήλης

Η σπονδυλική οστεοχόνδρωση χωρίζεται σε διάφορους τύπους. Οτι:

1. Οστεοχόνδρωση της αυχενικής περιοχής.
2. Οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής.
3. Οσφυϊκή οστεοχονδρωσία.
4. Οστεοχόνδρωση της ιερής περιοχής.

Τις περισσότερες φορές, η οσφυϊκή και η ιερή οστεοχόνδρωση θεωρούνται μια ενιαία ασθένεια - οστεοχόνδρωση της οσφυοϊερής σπονδυλικής στήλης. Αυτό οφείλεται στα δομικά χαρακτηριστικά αυτών των τμημάτων της πλάτης (θα το εξετάσουμε στις σχετικές ενότητες).

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η οστεοχόνδρωση του κόκκυγα μπορεί να αναπτυχθεί όταν προσβληθεί ο αρθρικός χόνδρος μεταξύ του ιερού οστού (στους ενήλικες είναι 5 συγχωνευμένοι σπόνδυλοι) και του κόκκυγα (αποτελείται από 3-5 σπονδύλους). Αυτή η ασθένεια είναι πιο συχνή σε γυναίκες μετά από αυτόματο τοκετό (ειδικά εάν η μητέρα έχει στενή λεκάνη ή το βάρος του εμβρύου είναι μεγαλύτερο από 4 κιλά), αλλά μπορεί να αναπτυχθεί με τραυματισμούς, επεμβάσεις και δυσπλασίες αυτής της σπονδυλικής στήλης. Λόγω των δομικών χαρακτηριστικών της ιεροκοκκυγικής άρθρωσης (η απουσία πολφικού πυρήνα σε αυτήν - μια κεντρική περιοχή απορρόφησης κραδασμών που υπάρχει μεταξύ των σπονδύλων των αυχενικών, θωρακικών και οσφυϊκών περιοχών), είναι πιο σωστό να ονομαστεί βλάβη στον αρθρικό χόνδρο. οστεοαρθρίτιδα της ιερής άρθρωσης από την οστεοχόνδρωση.

Η οστεοχόνδρωση μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε περισσότερα από ένα μέρη της σπονδυλικής στήλης. Εάν μια τέτοια διαδικασία εξελιχθεί σε περισσότερα από δύο χρόνια, ονομάζεται ευρέως διαδεδομένη.

Τα συμπτώματα κάθε τύπου ασθένειας περιγράφονται στο άρθρο "Συμπτώματα και σημεία οστεοχονδρωσίας".

Κάτι ακόμα για την ορολογία. Οι επιστήμονες (4) πιστεύουν ότι η φράση «μεσοσπονδυλική οστεοχόνδρωση» είναι απαράδεκτη. Ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, επηρεάζονται αρχικά τόσο τα σπονδυλικά σώματα (αυτό υποδεικνύεται στο πρόθεμα "οστεο-"), όσο και ο αρθρικός χόνδρος - οι ακραίες πλάκες των σπονδυλικών σωμάτων ("-χονδρωσία"). Αυτό σημαίνει ότι δεν υποφέρουν μόνο οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, αλλά και οι δομές που τους περιβάλλουν. Επομένως, είναι σωστό να λέμε «οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης», και όχι διαφορετικά.

Οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η περιοχή του τραχήλου της μήτρας χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• Αυτό είναι το μόνο μέρος της σπονδυλικής στήλης όπου ο μεσοσπονδύλιος δίσκος δεν υπάρχει παντού μεταξύ των σπονδύλων: απουσιάζει μεταξύ του 1ου σπονδύλου και του ινιακού και μεταξύ του 1ου και του 2ου αυχενικού σπονδύλου.
• Τα πλευρικά μέρη των υποκείμενων σπονδύλων καλύπτουν τους υπερκείμενους σπονδύλους από τα πλάγια: αποδεικνύεται ότι οι τελευταίοι φαίνονται να κάθονται σε "σέλα".
• Οι άκρες των αυχενικών σπονδύλων είναι επιμήκεις και μοιάζουν λίγο με ανοδικό άγκιστρο, γι' αυτό και ονομάζονται «αγκιστρωμένοι». Ένα τέτοιο "άγκιστρο" και ένα τμήμα του υπερκείμενου σπονδύλου όχι μόνο αγγίζουν το ένα το άλλο: μεταξύ τους υπάρχει η ίδια άρθρωση όπως στα άκρα: από πάνω οι αρθρικές επιφάνειες καλύπτονται με αρθρικό χόνδρο και η αρθρική κάψουλα περιβάλλει την άρθρωση. Αυτές οι αρθρώσεις μπορείτε να κάνετε πρόσθετες κινήσεις που είναι εγγενείς μόνο σε αυτό το τμήμα κινήσεων - κλίση και περιστροφή. Αλλά "κουβαλούν" πρόσθετα προβλήματα - μπορεί να αναπτυχθεί αρθροπάθεια (αραίωση του αρθρικού χόνδρου) σε αυτές. Και εδώ σχηματίζονται οστεόφυτα. Αυτό είναι επικίνδυνο: νεύρο ίνες ή αιμοφόρα αγγεία που τρέχουν σε αυτά τα Τμήματα, μπορεί να συνθλίβονται από οστεόφυτα.

Με την ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης στην αυχενική περιοχή, όταν οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι λεπταίνουν και οι ίδιοι οι σπόνδυλοι φαίνονται να πέφτουν, η διατροφή και η άρθρωση μεταξύ του «αγκίστριου» του σπονδύλου κάτω και του σώματος του σπονδύλου από πάνω διαταράσσονται. οστεοαρθρίτιδα αυτής της άρθρωσης σε μια επιπλοκή της οστεοχονδρωσίας.

Όλα τα είδη κινήσεων είναι δυνατά στο αυχενικό τμήμα:

• επέκταση και κάμψη?
• πλευρικές στροφές?
• στροφές,

ενώ ο όγκος αυτών των κινήσεων είναι αρκετά μεγάλος. Αυτός είναι ένας κίνδυνος όσον αφορά την ανάπτυξη οστεοχονδρωσίας, η οποία είναι χαρακτηριστική μόνο για την περιοχή του τραχήλου της μήτρας.

Η μεγαλύτερη κινητικότητα παρατηρείται στην άρθρωση μεταξύ του 4ου και 5ου και του 5ου και 6ου αυχενικού σπονδύλου (10, 11). Η οστεοχόνδρωση δεν επηρεάζει τις αρθρικές επιφάνειες μεταξύ του 1ου σπονδύλου και του ινιακού, καθώς και τον αρθρικό χόνδρο μεταξύ του 1ου και του 2ου σπονδύλου.

Οι πιο σημαντικές δομές στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας είναι:

• Στις πλευρικές επιφάνειες όλων των αυχενικών σπονδύλων, στις εγκάρσιες διαδικασίες τους, υπάρχουν ανοίγματα για τη σπονδυλική αρτηρία, η οποία εδώ μεταφέρει αίμα στον εγκέφαλο.
• μέσα στον πρώτο αυχενικό σπόνδυλο (διαφέρει πολύ από τους "κανονικούς" αυχενικούς σπόνδυλους) υπάρχει μια μετάβαση από το εγκεφαλικό στέλεχος στο νωτιαίο μυελό.
• Κάτω από 1 αυχενικό σπόνδυλο, οι πρώτες αυχενικές ρίζες των νωτιαίων νεύρων αρχίζουν να αναδύονται από το νωτιαίο μυελό. Επίσης, μεταξύ των δύο σπονδύλων (άνω και κάτω) εξέρχεται ένα ζεύγος σπονδυλικών νεύρων (μεταξύ 1 και 2 σπονδύλων εξέρχεται 1 ζεύγος νεύρων, μεταξύ 2 και 3 - το δεύτερο κ. ο. κ. ). Τα τρία πρώτα από αυτά πηγαίνουν στο λαιμό και τα όργανά του (θυρεοειδής, φάρυγγας, λάρυγγας, τραχεία), εν μέρει στα μάτια και τα αυτιά. Το τέταρτο ζεύγος νωτιαίων νεύρων πηγαίνει στον κύριο αναπνευστικό μυ - το διάφραγμα, από το πέμπτο έως το έβδομο ζεύγος νευρώνουν (παραδίδουν νευρικά σήματα) στα χέρια.

Με την οστεοχονδρωσία και το επόμενο στάδιο της - μια κήλη δίσκου, οποιαδήποτε από αυτές τις δομές μπορεί να τραυματιστεί. Αυτές είναι πολύ απειλητικές για τη ζωή συνθήκες. Αλλά πιο συχνά η οστεοχόνδρωση αναπτύσσεται στις κατώτερες αυχενικές περιοχές, τραυματίζοντας είτε 5, είτε 6, είτε 7 ρίζες νωτιαίου νεύρου, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η ευαισθησία (απτική, θερμοκρασία, δόνηση) και η κινητικότητα του ενός χεριού και εμφανίζεται πόνος. σε αυτό (με την πλευρά όπου στένεψε το μεσοσπονδύλιο τρήμα).

Οστεοχόνδρωση της περιοχής του θώρακα

Αυτή η μορφή οστεοχονδρωσίας είναι αρκετά σπάνια. Αυτό οφείλεται στη χαμηλή κινητικότητα στην περιοχή του θώρακα.

Κάθε ένας από τους θωρακικούς σπόνδυλους δεν συνδέεται μόνο με τους σπονδύλους (άνω και κάτω), αλλά και με τις νευρώσεις (κάθε σπόνδυλος συνδέεται με ένα ζευγάρι πλευρών). Αυτό εξασφαλίζει τη σταθερότητα της θωρακικής περιοχής και περιορίζει την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης.

Τα ανοίγματα από τα οποία εξέρχονται τα νωτιαία νεύρα είναι μικρότερα από ό, τι σε άλλα τμήματα. Ήδη το κανάλι μέσα στο οποίο τρέχει ο νωτιαίος μυελός. Επομένως, η ακόμη μεγαλύτερη στένωση του με την ανάπτυξη οστεοφύτων («αγκάθια» των οστών από τους σπονδύλους) μπορεί να οδηγήσει σε παραβίαση της παροχής αίματος στον νωτιαίο μυελό (εγκεφαλικό επεισόδιο νωτιαίου μυελού).

Ένας μεγάλος αριθμός νεύρων του αυτόνομου νευρικού συστήματος διέρχεται ως μέρος των θωρακικών ριζών των νωτιαίων νεύρων (υπάρχουν 12 από αυτά, όπως οι σπόνδυλοι). Έτσι, εάν οι νευρικές ίνες στην περιοχή του θώρακα τραυματιστούν, τότε εκτός από τη διαταραχή της λειτουργίας των οργάνων στα οποία οδηγούν:

• από τη ρίζα μεταξύ του τελευταίου αυχενικού και του πρώτου θωρακικού σπονδύλου, μέρος των νευρικών ινών πηγαίνει στο μάτι (κόρη, κυκλικοί μύες του ματιού).
• από τα δύο πρώτα τμήματα - στα χέρια.
• από το δεύτερο και τα υπόλοιπα δέκα - στα όργανα της θωρακικής κοιλότητας (καρδιά, πνεύμονες, μεγάλα αγγεία), στα όργανα της κοιλιακής κοιλότητας (ήπαρ, στομάχι) και στον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο (πάγκρεας, νεφροί) (1),

Υπάρχουν επίσης συμπτώματα διαταραχής του αυτόνομου νευρικού συστήματος: αρρυθμίες, καταστάσεις άγχους ή φόβου καρδιακής ανακοπής, εφίδρωση, αίσθημα καύσωνα (οι λεγόμενες «εξάψεις»), ωχρότητα, επιταχυνόμενη αναπνοή.

Επιπλέον, το τέταρτο τμήμα του νωτιαίου μυελού, που βρίσκεται στο επίπεδο του 2ου θωρακικού σπονδύλου, είναι μια κρίσιμη περιοχή παροχής αίματος σε αυτό το όργανο. Με τη μείωση της διαμέτρου του νωτιαίου σωλήνα, ένα εγκεφαλικό επεισόδιο (θάνατος μέρους του νωτιαίου μυελού) αναπτύσσεται εδώ πιο γρήγορα από ό, τι με τραυματισμό του νωτιαίου μυελού σε άλλα σημεία.

Η οστεοχόνδρωση σπάνια αναπτύσσεται στον μεσοσπονδύλιο δίσκο μεταξύ 1 και 2 και μεταξύ 2 και 3 σπονδύλων. Συχνότερα, εμφανίζεται στους 6-7 θωρακικούς σπονδύλους όπου υπάρχει μέγιστη οπίσθια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης (κύφωση).

Οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εμφανίζεται στο 50% περίπου των περιπτώσεων. Αυτό οφείλεται στο υψηλό φορτίο σε αυτό το μέρος της σπονδυλικής στήλης (πρέπει να υποστηρίξει το βάρος του σώματος), το οποίο επιδεινώνεται από τα squat (μυϊκή εργασία και αλλαγή του κέντρου βάρους του σώματος), την άρση βαρών, ορισμένες λανθασμένες κινήσεις (π. παίζοντας ποδόσφαιρο όταν πρέπει να πιάσετε την μπάλα, κατά τη διάρκεια της μυϊκής εργασίας, όταν μετατοπίζετε το κέντρο βάρους όχι στη μέση αλλά στην άκρη της άρθρωσης μεταξύ δύο σπονδύλων).

Επιπλέον, η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι πολύ κινητή και συνδέει την ανενεργή θωρακική μοίρα και το ακίνητο ιερό οστό.

Τις περισσότερες φορές, η βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου, από την οποία ξεκινά η οστεοχόνδρωση, αντιστοιχεί στο κενό μεταξύ του 4ου και του 5ου σπονδύλου (η κορυφή της οσφυϊκής λόρδωσης παρατηρείται εδώ - η διόγκωση της σπονδυλικής στήλης), λιγότερο συχνά - μεταξύ του 5ου οσφυϊκού σπονδύλου και 1 ιερό σπόνδυλο. Αυτά τα τμήματα είναι τα πιο συμφορημένα. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι μεταξύ του 1ου και του 2ου καθώς και του 2ου και 3ου σπονδύλου προσβάλλονται λιγότερο συχνά επειδή μπορούν να κινηθούν εύκολα.

Οστεοχόνδρωση ιερού οστού

Σπάνια αναπτύσσεται μεμονωμένη οστεοχόνδρωση της ιερής περιοχής. Αυτό συμβαίνει επειδή οι σπόνδυλοι έχουν συγχωνευθεί εδώ και ολόκληρο το φορτίο πρέπει να κατανεμηθεί αμέσως σε ολόκληρο το τμήμα. Η οστεοχόνδρωση στο ιερό οστό αναπτύσσεται όταν η οσφυϊκή περιοχή έχει υποφέρει (λόγω οστεοχόνδρωσης, τραυματισμού ή άλλης ασθένειας) και οι συγχωνευμένοι πέντε σπόνδυλοι πρέπει να αντέξουν το αυξημένο φορτίο.

Σε περίπτωση απουσίας ανωμαλιών της σπονδυλικής στήλης, το ιερό οστό θα πρέπει να βρίσκεται σε γωνία 30 μοιρών ως προς τον κατακόρυφο άξονα του σώματος για να διατηρείται η ισορροπία με τα κεκλιμένα οστά της λεκάνης. Ωστόσο, εάν ο πρώτος ιερός σπόνδυλος προεξέχει ελαφρώς περισσότερο από όσο χρειάζεται (λόγω συγγενούς ανωμαλίας ή τραυματισμού), αυτό θα περιορίσει τον χώρο για τις ρίζες των νωτιαίων νεύρων που εξέρχονται από το 1 ιερό τμήμα, καθώς και τα αγγεία. Όταν αυτό συνδυάζεται με ιεροποίηση (ανάπτυξη του τελευταίου οσφυϊκού σπονδύλου προς το πρώτο ιερό οστό), οι θέσεις για τις ρίζες του 2ου ιερού τμήματος στενεύουν επίσης. Στη συνέχεια, η προκύπτουσα οστεοχόνδρωση (ιδιαίτερα τα οπίσθια οστεόφυτα) και οι επιπλοκές της (μεσοσπονδυλική κήλη) γίνονται γρήγορα αισθητές με ένα σύνδρομο πόνου που εντοπίζεται στο περίνεο και στους μηρούς.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η ιεροποίηση της σπονδυλικής στήλης δεν συμβαίνει αμέσως μετά τη γέννηση. Η σύντηξη του τελευταίου οσφυϊκού σπονδύλου με τον ιερό οστούν αρχίζει στην ηλικία των 13-14 ετών και τελειώνει στην ηλικία των 23-25 ετών. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο πρώτος ιερός σπόνδυλος παραμένει αδέσμευτος σε όλη τη ζωή, εκτελώντας τη λειτουργία του 6ου οσφυϊκού σπονδύλου. Τέτοιες ανωμαλίες εδώ δημιουργούν περαιτέρω συνθήκες για την ανάπτυξη οστεοχονδρωσίας και συχνά συνδέονται με μη απόφραξη (πλήρη ή μερική) του ιερού καναλιού - ενός καμπυλωμένου σωλήνα στον οποίο τα ιερά νεύρα εξέρχονται από τη σπονδυλική στήλη μέσω των ιερών τρημάτων.

Οστεοχόνδρωση της αυχενικής και θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής και της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εμφανίζεται όταν ένα άτομο δεν δίνει προσοχή στην αναπτυγμένη δυστροφική διαδικασία στους μεσοσπονδύλιους δίσκους μεταξύ των κατώτερων αυχενικών σπονδύλων. Ως αποτέλεσμα, οι "κύκλοι στο νερό" αρχίζουν να αποκλίνουν από μια τέτοια "πέτρα" - η υποκείμενη (θωρακική) σπονδυλική στήλη αρχίζει να εμπλέκεται στη διαδικασία.

Λιγότερο συχνά, η κατάσταση αναπτύσσεται όταν τμήματα από τις αυχενικές και θωρακικές περιοχές, που βρίσκονται μακριά το ένα από το άλλο, υφίστανται αλλαγές στον μεσοσπονδύλιο δίσκο και στους σπονδύλους που τον περιβάλλουν.

Οστεοχόνδρωση οσφυϊκών και ιερών οστών

Ολόκληρο το ιερό οστό και ο τελευταίος οσφυϊκός σπόνδυλος αποτελούν τη βάση ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης - της στηρίζουν και βιώνουν το μέγιστο φορτίο. Εάν πέσουν πρόσθετα φορτία, ειδικά εάν αναπτυχθούν γενετικές, ορμονικές προϋποθέσεις για αυτό, ή εάν ένα άτομο βιώνει συνεχώς έλλειψη μικροδονήσεων, αναπτύσσεται οστεοχόνδρωση της οσφυοϊερής περιοχής (διαβάστε περισσότερα σχετικά εδώ: "Αιτίες οστεοχονδρωσίας").

Κατά κανόνα, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι μεταξύ των οσφυϊκών σπονδύλων υποφέρουν πρώτα και μετά (σύμφωνα με τον μηχανισμό που περιγράφεται στην προηγούμενη ενότητα) εμπλέκεται στη διαδικασία το ιερό οστό. Επίσης, η οσφυοϊερή οστεοχονδρωσία ονομάζεται συχνά μια κατάσταση κατά την οποία η άρθρωση μεταξύ του τελευταίου οσφυϊκού σπονδύλου και του ιερού οστού υφίσταται δυστροφικές αλλαγές.

Ευρέως διαδεδομένο ή πολυτμηματικό

Η νόσος αναπτύσσεται στο 12% των περιπτώσεων οστεοχονδρωσίας. Αυτός είναι ο πιο σοβαρός τύπος ασθένειας όταν εμφανίζονται δυστροφικές διεργασίες σε πολλά τμήματα της σπονδυλικής στήλης (ένα τμήμα αποτελείται από δύο σπονδύλους, τον άνω και τον κάτω, που περιβάλλουν τον προσβεβλημένο δίσκο). Μπορούν να επηρεαστούν και τα δύο τμήματα ενός τμήματος (για παράδειγμα, οστεοχόνδρωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου μεταξύ 4ου και 5ου και 6ου και 7ου αυχενικού σπονδύλου) και άσχετα τμήματα διαφορετικών τμημάτων. Για παράδειγμα, μπορεί να αναπτυχθεί οστεοχόνδρωση του δίσκου μεταξύ 4-5 αυχενικών σπονδύλων (C4-C5) και του δίσκου μεταξύ 4 και 5 οσφυϊκών σπονδύλων (L4-L5).

Εξάλλου, με την πολυτμηματική οστεοχονδρωσία, δεν συμβαίνει να αναπτυχθεί έξαρση σε όλα τα τμήματα ταυτόχρονα. Τις περισσότερες φορές, μια έξαρση αναπτύσσεται σε ένα τμήμα και μετά σε άλλο. Αυτό οδήγησε στην εμφάνιση μιας τέτοιας "οικιακής" διάγνωσης όπως η μεταναστευτική οστεοχόνδρωση. Η επίσημη ιατρική δεν το αναγνωρίζει αυτό και χρεώνει ένα άτομο που έχει κάνει μια τέτοια «διάγνωση» με πρόσθετες μελέτες για να κατανοήσει την αιτία των συμπτωμάτων του.

φάσεις (περίοδοι)

Η σύγχρονη βιβλιογραφία περιγράφει την οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης ως μια χρόνια διαδικασία επιρρεπή σε υποτροπή. Αναπτύσσεται σε νεαρή ηλικία (κυρίως ως αποτέλεσμα τραυματισμών ή λανθασμένων κινήσεων, άρσης βαρών), εξελίσσεται με διαφορετικούς ρυθμούς, μπορεί να επιβραδύνει (εμφανίζεται ύφεση της οστεοχόνδρωσης) ή να εξελίσσεται συνεχώς. Σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, από την άλλη, παρατηρείται βραδύτερη πορεία της νόσου.

Ανάλογα με το πώς αλλάζουν οι δομές του μεσοσπονδύλιου δίσκου, οι νευρολόγοι διακρίνουν διάφορα στάδια (περιόδους):

1. έχω περίοδο.Εδώ η ποσότητα του νερού στη σύνθεση του πολφικού πυρήνα - το κέντρο απορρόφησης κραδασμών του μεσοσπονδύλιου δίσκου - μειώνεται και εμφανίζονται ρωγμές στον ινώδη δακτύλιο του. Ο πολφώδης πυρήνας παραμορφώνεται και μετατοπίζεται προς τα πίσω (προς τον οπίσθιο διαμήκη σύνδεσμο που εκτείνεται κατά μήκος της οπίσθιας επιφάνειας των σπονδυλικών σωμάτων). Μια τέτοια ενδοδισκική κίνηση του πολφικού πυρήνα προκαλεί ερεθισμό των διερχόμενων νεύρων (στην αυχενική περιοχή - φλεβοκομβικό). Αυτό εκδηλώνεται με ελαφρύ πόνο στον αυχένα ή στο αντίστοιχο μέρος της πλάτης, δυσκαμψία στις κινήσεις, υιοθέτηση ειδικής στάσης στην οποία υπάρχει κάποια ανακούφιση από τον πόνο. Εάν αναπτυχθεί οστεοχόνδρωση στην οσφυϊκή περιοχή, η οσφυϊκή λόρδωση εξομαλύνεται.
2. II περίοδοςπου χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό υπεξαρθρώσεων, παθολογική κινητικότητα στο προσβεβλημένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Αυτό συμβαίνει επειδή ο χόνδρινος ιστός του δίσκου (ινώδης δακτύλιος) που βρίσκεται γύρω από τον πολφικό πυρήνα αρχίζει σταδιακά να στεγνώνει – το ύψος του δίσκου μειώνεται. Όπου ο ινώδης δακτύλιος είναι πιο στρωματοποιημένος, ο πολφώδης πυρήνας ορμάει και τον βοηθά να αδειάσει περαιτέρω (συνήθως αυτό είναι προς τον ασθενέστερο οπίσθιο διαμήκη σύνδεσμο). Αυτή η περίοδος οστεοχονδρωσίας εκδηλώνεται με πόνο στο επίπεδο του προσβεβλημένου τμήματος, οι μύες πάνω και κάτω από το τμήμα είναι συνεχώς τεντωμένοι, προσπαθώντας να κρατήσουν τους σπονδύλους για να μην καταστρέψουν τον νωτιαίο μυελό.
3. III. περίοδοςπου χαρακτηρίζεται από πλήρη ρήξη του ινώδους δακτυλίου έτσι ώστε ο πολφώδης πυρήνας να κινείται εντός αυτού και να προεξέχει μεταξύ των σπονδύλων (εμφανίζεται μεσοσπονδυλική κήλη). Ο πολφώδης πυρήνας μπορεί ακόμη και να προεξέχει στον αυλό του σπονδυλικού σωλήνα (δισκοκήλη). Ο χόνδρος που καλύπτει τους σπονδύλους λεπταίνει καθώς το στρώμα μεταξύ τους συρρικνώνεται. Τα συμπτώματα του σταδίου εξαρτώνται από την κατεύθυνση στην οποία μετατοπίζεται ο μεσοσπονδύλιος δίσκος: εάν ο πόνος γίνεται αισθητός προς την κατεύθυνση του ανοίγματος από το οποίο εξέρχεται η σπονδυλική ρίζα, εξαπλωμένος κατά μήκος των νευρικών ινών (δηλ. κατώτερο αυχενικό ή άνω θωρακικό τμήμα, γίνεται αισθητός στο χέρι, και αν στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης - τότε στο πόδι), η ευαισθησία των νευρωμένων οργάνων υποφέρει. Εάν προς την κατεύθυνση του σπονδυλικού σωλήνα κατά μήκος της μέσης γραμμής, ο πόνος στην πλάτη γίνεται σταθερός, η κινητικότητα και η ευαισθησία των άκρων διαταράσσονται, η λειτουργία των εσωτερικών οργάνων που νευρώνονται από το προσβεβλημένο τμήμα υποφέρει όταν ο πολφικός πυρήνας διεισδύει στον σπόνδυλο που βρίσκεται πάνω ή παρακάτω, γίνεται υπάρχει μια ασυμπτωματική πορεία της νόσου.
4. IV περίοδος.Ο ιστός των προσβεβλημένων μεσοσπονδύλιων δίσκων αντικαθίσταται από ουλώδη ιστό, ο οποίος περιορίζει ή χάνει την κινητικότητα σε αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Σε παρακείμενα τμήματα, οι σπόνδυλοι αναγκάζονται να μετατοπιστούν, η φλεγμονή και η αρθροπάθεια αναπτύσσονται μεταξύ των διεργασιών τους. Τα οστεόφυτα αρχίζουν να εμφανίζονται από τα οστά - οστικές αποφύσεις. Ο διαμήκης σύνδεσμος μπορεί να οστεοποιηθεί. Οι άκρες των σπονδύλων που παραμορφώνονται από τα οστεόφυτα και οι παρακείμενοι οστεοποιημένοι σύνδεσμοι σχηματίζουν ένα είδος οστικού σφιγκτήρα. Αυτή είναι η σπονδυλοαρθρίτιδα.

Όταν οι μύες εμπλέκονται στη διαδικασία και προσπαθούν να σταθεροποιήσουν τη σπονδυλική στήλη, εμφανίζεται ένας σπασμός σε αυτούς, τα τοπικά αγγεία συμπιέζονται. Εξαιτίας αυτού, αναπτύσσεται οίδημα, συμπιέζοντας τις ρίζες των νεύρων. υπάρχει πόνοςΟτι -αρωματώδηςπερίοδος ασθένειας. Εάν ξεκινήσετε τη θεραπεία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου - περιορίστε την κινητική δραστηριότητα στην κατεστραμμένη περιοχή, τότε χρησιμοποιήστε παυσίπονα (είναι επίσης αντιφλεγμονώδη φάρμακα).επίθεσηΗ οστεοχόνδρωση εξαφανίζεται σε 5-7 ημέρες. υποξεία ή2 περίοδοςΑσθένειες.

Η υποξεία περίοδος διαρκεί περίπου 12-14 ημέρες. Εάν σε αυτό το στάδιο δεν γίνετε υποθερμικοί, δεν σηκώνετε βάρη, δεν κάνετε ξαφνικές κινήσεις, η οστεοχόνδρωση θα πάει σε ύφεση.

επιδείνωσηΗ οστεοχόνδρωση σπάνια αναπτύσσεται "από μόνη της" εάν φροντίσετε να καλύψετε την ανεπάρκεια μικροδονήσεων στο σώμα (αυτό επιτυγχάνεται με τη βοήθεια υψηλής κινητικής δραστηριότητας ή/και μεθόδων φωνοποίησης) και διατηρείτε επαρκή παροχή αίματος στην πληγείσα περιοχή.

Η έξαρση της οστεοχονδρωσίας μπορεί να προκαλέσει:

• υποθερμία?
• άρση βαρών;
• έντονο στρες?
• απότομες κινήσεις?
• μη επαγγελματικά εκτελεσμένο μασάζ.
• κατανάλωση αλκοόλ;
• κρύο;
• μια απότομη εναλλαγή θερμότητας και κρύου (για παράδειγμα, βύθιση σε κρύο νερό μετά από μπάνιο ή σάουνα).
• συχνές στροφές?
• μακρά παραμονή σε κάμψη.

βαθμούς οστεοχονδρωσίας

Στην ανάπτυξή της, η οστεοχονδρωσία περνά από ορισμένα στάδια. Ονομάζονται πτυχία, και ανάλογα με το βαθμό, ο γιατρός σχεδιάζει τη θεραπεία.

Για να κατανοήσουν πώς η ασθένεια επηρεάζει την εργασία, την αυτοεξυπηρέτηση και την επάρκεια ενός ατόμου, οι ντόπιοι νευρολόγοι διακρίνουν 5 βαθμούς οστεοχόνδρωσης:

Βαθμός	Σοβαρότητα του πόνου και άλλα συμπτώματα	Παραβίαση της ικανότητας εργασίας και της ικανότητας εργασίας
1 βαθμός	Στον πρώτο βαθμό, ο πόνος είναι ασήμαντος, εμφανίζεται με την προσπάθεια και εξαφανίζεται κατά την ηρεμία. Μπορούν να εντοπιστούν μόνο σημεία πόνου.	Αποθηκεύεται όταν εργάζεστε
2 βαθμοί	Ο πόνος δεν είναι δυνατός, εμφανίζεται σε ηρεμία, εντείνεται με τη σωματική δραστηριότητα, αλλά αν πάρετε μια άνετη στάση ή σταματήσετε το φορτίο, ο πόνος υποχωρεί. Στο δεύτερο βαθμό, είναι αισθητή μια αλλαγή στη διαμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, γίνονται αισθητές οι τεντωμένοι μύες. Περιορισμένη κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης	Όταν μιλάμε για μη σωματικό ή ελαφρύ σωματικό εργαζόμενο, διατηρείται η ικανότητα εργασίας. Όταν ένα άτομο εργάζεται σκληρά, η ικανότητα εργασίας μειώνεται. Ένα άτομο αναγκάζεται να σταματήσει στη δουλειά, προσπαθεί να αποφύγει τη σωματική άσκηση
3 μοίρες	Ο πόνος είναι πιο έντονος και επιδεινώνεται με την προσπάθεια. Αποκαλύπτονται νευρολογικά συμπτώματα που επηρεάζουν την ικανότητα εργασίας.	Πλήγμα. Μόνο οι εργαζόμενοι στη γνώση μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται. Η ικανότητα εκτέλεσης οικιακών εργασιών μειώνεται, αλλά διατηρείται η αυτάρκεια και η ικανότητα ανεξάρτητης κίνησης
4 μοίρες	Εκτός από έντονο πόνο, εμφανίζονται και νευρολογικά συμπτώματα: ζάλη, αισθητηριακές διαταραχές	Χαμένος για κάθε δουλειά. Δυνατότητα κίνησης εντός εδάφους χρησιμοποιώντας μόνο πατερίτσες. Προσπαθεί να κινηθεί μόνο όταν είναι απαραίτητο για την κάλυψη φυσιολογικών αναγκών.
5 μοίρες	Ο πόνος και άλλα συμπτώματα είναι έντονα σε κατάσταση ηρεμίας. Το άτομο αναγκάζεται να μείνει στο κρεβάτι.	Χαμένος για κάθε είδους δουλειά. Ο άνθρωπος χρειάζεται φροντίδα.

Οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης, σε όποιο τμήμα κι αν σχηματιστεί και σε όποιο βαθμό έχει φτάσει, είναι απαραίτητο να εντοπιστεί και να συνταγογραφηθεί επαρκής έγκαιρη θεραπεία. Ταυτόχρονα, η θεραπεία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και να περιλαμβάνει όχι μόνο τη λήψη φαρμάκων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, αλλά και άλλες (κύριες) μεθόδους θεραπείας που στοχεύουν στην εξάλειψη των αιτιών της νόσου.